دستگاه تصفيه آب

مصرف آب آشاميدني ساده ترين راه جذب نيترات توسط انسان است . غلظت بالاي نيترات در آب آشاميدني عوارض سوء براي سلامتي انسان ها دارد . نيترات - (NO3) تركيبي از نيتروژن (N) و اكسيژن (O) است و جزء بي ضرري از غذا و آب است .
نيترات - (NO3) هنگامي شكل مي گيرد كه ميكروارگانيسم ها ي گياهي ، كودها ، گياهان پوسيده ، كودهاي كشاورزي يا ديگر بقاياي گياهي را تجزيه مي كنند . معمولا گياهان اين نيترات را جذب مي كنند اما گاهي باران يا آبياري مي تواند آنها را به درون آب زير زميني بشويد. اگرچه نيترات بطور طبيعي در آبهاي زير زميني وجود دارد اما به نظر مي رسد دربيشتر موارد مقادير بالاتر آن درنتيجه فعاليت هاي انساني باشد.
نيتراتي كه در زمين هاي كشاورزي به عنوان كود ريخته مي شود سبب افزايش اين ماده در خاك و آبهاي جاري مي شود گياهان براي تامين موادغذايي مورد نياز خود ، از نيترات موجود درخاك استفاده كرده و ممكن است نيترات را دربرگها و ساقه هاي خود انباشته كنند و به علت قابليت و تحرك بالاي آن ، نيترات مي تواند به درون آبهاي زيرزميني شسته شود و از طريق آبهاي جاري و غذاها نيترات به بدن انسان وارد مي شود .
افزايش سطح نيترات در مواد غذايي و آب آشاميدني موجب مي شود كه نيترات به تركيبات ديگري چون نيتريت (NO2) ، و نيترو سامين تبديل شود كه اين تركيبات سمي و سرطان زاست و بسيار مضر و خطرناك براي سلامت انسان

منابع متداول نيترات عبارتند از :

كودها يا كودهاي شيميايي
فاضلاب و لجن هاي شهري
تثبيت نيتروژن از اتمسفر توسط بقولات ، باكتريها و رعد و برق

اثرات نيترات درسلامتي افراد:

سطوح بالاي نيترات در آب مي تواند سبب بيماري متهموگلوبينميا (Methomoglobinemia) يا سندرم كودك آبي شود كه به خصوص در نوزادان كمتر از 6 ماه يافت مي شود. اسيد معده در يك نوزاد به قدرت يك كودك بزرگتر يا جوانان نيست . اين سبب افزايش نوعي باكتري مي شود كه مي تواند نيترات--(NO3) را به نيتريت (NO2) تبديل كند. اجازه ندهيد كودكان آبي بنوشند كه بيش از 10 ميلي گرم در ليتر( NO3) دارد.
استاندارد نيترات در آب آشاميدني :

پس از اجلاس سازمان بهداشت جهاني (WHO) سال 1970 در ژنو استاندارد هاي آب آشاميدني تعيين و خطرات ناشي از حضور نيترات بيش از اين استاندارد ها عنوان شد .
توصيه شده زير 50 mg/L
قابل قبول از 50 – 100 mg/L
خطرناك بالاتر از 100 mg/L

حذف نيترات موجود در آب آشاميدني :

هنگامي كه يك منبع تأمين آب آشاميدني آلوده به نيترات شد بهتر است به جاي استفاده از بطري هاي آب آشاميدني جهت مصارف شرب و پخت و پز به درمان آب قبل از استفاده از آن بپردازيم . در دراز مدت جلوگيري از آلودگي نيترات در منبع مؤثرتر از درمان آن است .
جهت حذف نيترات از آب آشاميدني بسته به اينكه منبع تأمين آب درچه مقياسي (كوچك ، متوسط ) باشد از روش هاي :
تبادل يونياسمز معكوسنيترات زدايي بيولوژيكينيترات زدايي با احياي كاتاليتيكي نيترات زدايي شيميايي و الكترودياليزتبادل يوني :

تبادل يوني بهترين انتخاب براي حذف نيترات از آب هاي زير زميني كه حاويي مقادير اندكي از تركيبات آلي محلول هستند مي باشد در اين روش رزين هاي سديمي كه بعنوان رزين هاي پايه معروفند سختي آب كه شامل يون هاي كلسيم و منيزيم اند را از آب حذف كرده و در عوض آن سديم آزاد مي نمايد در اين روش ذكر اين نكته ضروري است كه مجموع آنيون و كاتيون هاي آب ثابت مي ماند و فقط نوع يون ها عوض مي شود.
در روش مبادله يوني ، مقادير بالاي تركيبات آلي محلول در آب باعث پر شدن ظرفيت مبادله مي شود كه اين ايراد در روش اسمز معكوس نيز وجود دارد ، اسمز معكوس نيازمند مصرف انرژي بالايي براي غلبه بر جريان طبيعي است بنابراين از لحاظ برآورد هزينه هاي اقتصادي در مقايسه با ساير روش ها پر هزينه تر است .
در هر صورت روش تبادل يوني بهترين ، ساده ترين و آسان ترين ، اقتصادي ترين روش نسبت به روش هاي ذكر شده براي حذف آلودگي نيترات در آبهاي آشاميدني است.

مصرف آب آشاميدني ساده ترين راه جذب نيترات توسط انسان است . غلظت بالاي نيترات در آب آشاميدني عوارض سوء براي سلامتي انسان ها دارد . نيترات - (NO3) تركيبي از نيتروژن (N) و اكسيژن (O) است و جزء بي ضرري از غذا و آب است .
نيترات - (NO3) هنگامي شكل مي گيرد كه ميكروارگانيسم ها ي گياهي ، كودها ، گياهان پوسيده ، كودهاي كشاورزي يا ديگر بقاياي گياهي را تجزيه مي كنند . معمولا گياهان اين نيترات را جذب مي كنند اما گاهي باران يا آبياري مي تواند آنها را به درون آب زير زميني بشويد. اگرچه نيترات بطور طبيعي در آبهاي زير زميني وجود دارد اما به نظر مي رسد دربيشتر موارد مقادير بالاتر آن درنتيجه فعاليت هاي انساني باشد.
نيتراتي كه در زمين هاي كشاورزي به عنوان كود ريخته مي شود سبب افزايش اين ماده در خاك و آبهاي جاري مي شود گياهان براي تامين موادغذايي مورد نياز خود ، از نيترات موجود درخاك استفاده كرده و ممكن است نيترات را دربرگها و ساقه هاي خود انباشته كنند و به علت قابليت و تحرك بالاي آن ، نيترات مي تواند به درون آبهاي زيرزميني شسته شود و از طريق آبهاي جاري و غذاها نيترات به بدن انسان وارد مي شود .
افزايش سطح نيترات در مواد غذايي و آب آشاميدني موجب مي شود كه نيترات به تركيبات ديگري چون نيتريت (NO2) ، و نيترو سامين تبديل شود كه اين تركيبات سمي و سرطان زاست و بسيار مضر و خطرناك براي سلامت انسان

منابع متداول نيترات عبارتند از :

كودها يا كودهاي شيميايي
فاضلاب و لجن هاي شهري
تثبيت نيتروژن از اتمسفر توسط بقولات ، باكتريها و رعد و برق

اثرات نيترات درسلامتي افراد:

سطوح بالاي نيترات در آب مي تواند سبب بيماري متهموگلوبينميا (Methomoglobinemia) يا سندرم كودك آبي شود كه به خصوص در نوزادان كمتر از 6 ماه يافت مي شود. اسيد معده در يك نوزاد به قدرت يك كودك بزرگتر يا جوانان نيست . اين سبب افزايش نوعي باكتري مي شود كه مي تواند نيترات--(NO3) را به نيتريت (NO2) تبديل كند. اجازه ندهيد كودكان آبي بنوشند كه بيش از 10 ميلي گرم در ليتر( NO3) دارد.
استاندارد نيترات در آب آشاميدني :

پس از اجلاس سازمان بهداشت جهاني (WHO) سال 1970 در ژنو استاندارد هاي آب آشاميدني تعيين و خطرات ناشي از حضور نيترات بيش از اين استاندارد ها عنوان شد .
توصيه شده زير 50 mg/L
قابل قبول از 50 – 100 mg/L
خطرناك بالاتر از 100 mg/L

حذف نيترات موجود در آب آشاميدني :

هنگامي كه يك منبع تأمين آب آشاميدني آلوده به نيترات شد بهتر است به جاي استفاده از بطري هاي آب آشاميدني جهت مصارف شرب و پخت و پز به درمان آب قبل از استفاده از آن بپردازيم . در دراز مدت جلوگيري از آلودگي نيترات در منبع مؤثرتر از درمان آن است .
جهت حذف نيترات از آب آشاميدني بسته به اينكه منبع تأمين آب درچه مقياسي (كوچك ، متوسط ) باشد از روش هاي :
تبادل يونياسمز معكوسنيترات زدايي بيولوژيكينيترات زدايي با احياي كاتاليتيكي نيترات زدايي شيميايي و الكترودياليزتبادل يوني :

تبادل يوني بهترين انتخاب براي حذف نيترات از آب هاي زير زميني كه حاويي مقادير اندكي از تركيبات آلي محلول هستند مي باشد در اين روش رزين هاي سديمي كه بعنوان رزين هاي پايه معروفند سختي آب كه شامل يون هاي كلسيم و منيزيم اند را از آب حذف كرده و در عوض آن سديم آزاد مي نمايد در اين روش ذكر اين نكته ضروري است كه مجموع آنيون و كاتيون هاي آب ثابت مي ماند و فقط نوع يون ها عوض مي شود.
در روش مبادله يوني ، مقادير بالاي تركيبات آلي محلول در آب باعث پر شدن ظرفيت مبادله مي شود كه اين ايراد در روش اسمز معكوس نيز وجود دارد ، اسمز معكوس نيازمند مصرف انرژي بالايي براي غلبه بر جريان طبيعي است بنابراين از لحاظ برآورد هزينه هاي اقتصادي در مقايسه با ساير روش ها پر هزينه تر است .
در هر صورت روش تبادل يوني بهترين ، ساده ترين و آسان ترين ، اقتصادي ترين روش نسبت به روش هاي ذكر شده براي حذف آلودگي نيترات در آبهاي آشاميدني است.