دستگاه تصفيه آب

دستگاه تصفيه آب به مراد آشاميدن تفاوت هاي متعددي با تصفيه آب براي مصارف صنعتي و يا اين كه كشاورزي دارااست . ولي اكثري از مردمان از اين تفاوت ها باخبر نيستند . متاسفانه اين ناآگاهي سبب ميگردد كه در تعيين روش و تكنولوژي دلخواه دستگاه تصفيه آب خانه و دفتر خويش در گير غلط شوند . در اينجا يك كدام از همه گيرترين روشهاي كاهش مشقت آب براي مصارف صنعتي را توضيح مي‌دهيم و شرح خوا هيم بخشيد كه چرا استفاده از اين روش براي تصفيه آب شرب خير صرفا موءثر نيست بلكه به شدت خطرناك است . رزين هاي تعويض يوني ذرات جامدي ميباشند كه مي توانند يون هاي نامطلوب در محلول را با به عبارتي ميزان از يون دلخواه با توشه الكتريكي شبيه جايگزين كنند . در شرايطي كه رزين در تماس با محلولي قرارگيرد , يون متحرك جانور در ساختمان رزين و يون جان دار در محلول مي توانند محل خويش را تعويض كنند ولي با اين شرط اصلي كه نيز محلول و نيز رزين همواره از نگاه الكتريكي خنثي بمانند . يكي از اكثر ترين كاربردهاي رزين هاي تعويض يوني , حذف يونهاي كلسيم و منيزيم و در نتيجه كاهش سختي آب است كه نهايتا باعث به جلوگيري از رسوب گذاري آب مي شود . در اين روش يون سديم كه به طور متحرك در بدنه رزين موجود هست , جانشين يونهاي مسبب سختي آب مي شود . مواد مبادله كننده يون , مثل رزين هاي پلي استيرن را در دستگاه تبادل يون قرار داده و آب را از آن عبور مي دهند . در نتيجه كاتيونهاي كلسيم و منيزيم جانشين كاتيون سديم مي شوند . حذف كاتيون هاي كلسيم و منزيزيم جان دار در آب به معناي حذف رنج آب است و سبب مي‌شود كه آب ديگر رسوب گذاري نكند . مبادله كننده‌هاي يون بعداز مدتي مصرف , ظرفيت تبادل يون ها را از دست مي دهند كه اصطلاحا مي گويند اشباع گرديده اند . در اين موقعيت دانه هاي رزين به ميزان كافي سديم ندارند كه به آب بدهند و از آب كلسيم و منيزيم بگيرند . براي احياي دوباره رزين , محلول كلريدسديم يا آب نمك را از دستگاه يون عبور مي دهند تا يون سديم جانشين كاتيونهاي كلسيم و منيزيم جان دار در بدنه رزين ها شود . به اين ترتيب رزين ها فراهم استفاده دوباره مي شوند . اين روش بيشتر براي حذف سختي و سبك كردن آب مصرفي منازل و تصفيه منزل هاي اجتماعات كم جمعيت كه آب زير زميني مصرف مي كنند , بكار مي رود . همانگونه كه تا قبل از اين در توضيح سختي ( TH ) و سنگيني ( TDS ) اشاره شد , سختي آب با TDS آب گوناگون است و نبايد متصور شد كه با اين روش مي توان كل جامدات و موادتشكيل دهنده محلول در آب را حذف كرد . در واقع حذف مشقت آب در معناي تصفيه آب نيست . اين روش سبب ساز مي‌شود كه آب رسوب گذاري نكند و اين به معناي تصفيه بي نقص آب نيست . صرفا كلسيم و منيزيم آب با سديم جابجا گرديده اند . البته بقيه ناخالصي هاي جانور در آب كماكان به قوت خويش باقي مي‌باشند . در واقع خير فقط آب تصفيه نشده است بلكه حتي خطرناك خيس و كثيف خيس نيز شده است! نكته ديگر در مورد عملكرد رزين هاي تبادل كننده سديم اين است كه استفاده از اين روش سبب ساز به افزايش غلظت سديم در آب خواهد شد . افزايش غلظت سديم در آب علاوه بر تاثير بر مزه آب , براي افرادي كه زير رژيم غذايي با نمك محدود مي باشند , زيان آور است . همچنين بايد در لحاظ داشت كه توانايي تن در دفع سديم از طريق كليه ها محدود است . بنابراين مصرف زياد و طولاني دوران سديم , موجب تجمع ميزان اضافي آن در تن شده و در سنين فراتر شخص در گير عارضه فشار خون خواهد شد . امروزه متاسفانه ديده شده‌است كه از رزين هاي تعويض يوني در دستگاههاي تصفيه آب كلمني و پارچي استفاده مي كنند كه زيانبار است زيرا در حالتي‌كه توضيح داده شد رزينهاي بده بستان يوني براي مصارف صنعتي دلخواه ميباشند ولي جهت تصفيه آب‌آشاميدني ميتوانند خطرناك هم باشند .

دستگاه تصفيه آب به مراد آشاميدن تفاوت هاي متعددي با تصفيه آب براي مصارف صنعتي و يا اين كه كشاورزي دارااست . ولي اكثري از مردمان از اين تفاوت ها باخبر نيستند . متاسفانه اين ناآگاهي سبب ميگردد كه در تعيين روش و تكنولوژي دلخواه دستگاه تصفيه آب خانه و دفتر خويش در گير غلط شوند . در اينجا يك كدام از همه گيرترين روشهاي كاهش مشقت آب براي مصارف صنعتي را توضيح مي‌دهيم و شرح خوا هيم بخشيد كه چرا استفاده از اين روش براي تصفيه آب شرب خير صرفا موءثر نيست بلكه به شدت خطرناك است . رزين هاي تعويض يوني ذرات جامدي ميباشند كه مي توانند يون هاي نامطلوب در محلول را با به عبارتي ميزان از يون دلخواه با توشه الكتريكي شبيه جايگزين كنند . در شرايطي كه رزين در تماس با محلولي قرارگيرد , يون متحرك جانور در ساختمان رزين و يون جان دار در محلول مي توانند محل خويش را تعويض كنند ولي با اين شرط اصلي كه نيز محلول و نيز رزين همواره از نگاه الكتريكي خنثي بمانند . يكي از اكثر ترين كاربردهاي رزين هاي تعويض يوني , حذف يونهاي كلسيم و منيزيم و در نتيجه كاهش سختي آب است كه نهايتا باعث به جلوگيري از رسوب گذاري آب مي شود . در اين روش يون سديم كه به طور متحرك در بدنه رزين موجود هست , جانشين يونهاي مسبب سختي آب مي شود . مواد مبادله كننده يون , مثل رزين هاي پلي استيرن را در دستگاه تبادل يون قرار داده و آب را از آن عبور مي دهند . در نتيجه كاتيونهاي كلسيم و منيزيم جانشين كاتيون سديم مي شوند . حذف كاتيون هاي كلسيم و منزيزيم جان دار در آب به معناي حذف رنج آب است و سبب مي‌شود كه آب ديگر رسوب گذاري نكند . مبادله كننده‌هاي يون بعداز مدتي مصرف , ظرفيت تبادل يون ها را از دست مي دهند كه اصطلاحا مي گويند اشباع گرديده اند . در اين موقعيت دانه هاي رزين به ميزان كافي سديم ندارند كه به آب بدهند و از آب كلسيم و منيزيم بگيرند . براي احياي دوباره رزين , محلول كلريدسديم يا آب نمك را از دستگاه يون عبور مي دهند تا يون سديم جانشين كاتيونهاي كلسيم و منيزيم جان دار در بدنه رزين ها شود . به اين ترتيب رزين ها فراهم استفاده دوباره مي شوند . اين روش بيشتر براي حذف سختي و سبك كردن آب مصرفي منازل و تصفيه منزل هاي اجتماعات كم جمعيت كه آب زير زميني مصرف مي كنند , بكار مي رود . همانگونه كه تا قبل از اين در توضيح سختي ( TH ) و سنگيني ( TDS ) اشاره شد , سختي آب با TDS آب گوناگون است و نبايد متصور شد كه با اين روش مي توان كل جامدات و موادتشكيل دهنده محلول در آب را حذف كرد . در واقع حذف مشقت آب در معناي تصفيه آب نيست . اين روش سبب ساز مي‌شود كه آب رسوب گذاري نكند و اين به معناي تصفيه بي نقص آب نيست . صرفا كلسيم و منيزيم آب با سديم جابجا گرديده اند . البته بقيه ناخالصي هاي جانور در آب كماكان به قوت خويش باقي مي‌باشند . در واقع خير فقط آب تصفيه نشده است بلكه حتي خطرناك خيس و كثيف خيس نيز شده است! نكته ديگر در مورد عملكرد رزين هاي تبادل كننده سديم اين است كه استفاده از اين روش سبب ساز به افزايش غلظت سديم در آب خواهد شد . افزايش غلظت سديم در آب علاوه بر تاثير بر مزه آب , براي افرادي كه زير رژيم غذايي با نمك محدود مي باشند , زيان آور است . همچنين بايد در لحاظ داشت كه توانايي تن در دفع سديم از طريق كليه ها محدود است . بنابراين مصرف زياد و طولاني دوران سديم , موجب تجمع ميزان اضافي آن در تن شده و در سنين فراتر شخص در گير عارضه فشار خون خواهد شد . امروزه متاسفانه ديده شده‌است كه از رزين هاي تعويض يوني در دستگاههاي تصفيه آب كلمني و پارچي استفاده مي كنند كه زيانبار است زيرا در حالتي‌كه توضيح داده شد رزينهاي بده بستان يوني براي مصارف صنعتي دلخواه ميباشند ولي جهت تصفيه آب‌آشاميدني ميتوانند خطرناك هم باشند .